ละจั่งว่าสายลมส่าพัดมาดอกวอย วอย
เฮดให้ใจคนคอย โฮฮ้องคนึงนำ
คึดฮอดน้องดอกฝ่ายก้ำทางน้อง
ไปอยู่ไส
ถิ่มอ้ายป๋าดอกลาไว้ ใจอินางบ่โค้งต่าว
ผู้เคยกอดยามหนาวคราวลมต้องมาซูนคีง
ใจคะนึงงคิดพ้อ โอย
ห่างไกลล้ำก้ำฟากซ้นฟ้า
คิดพ้อมาน้ำตาไหลหย่าว
คึดฮอดเด้คนเคยจาเว้า นำเจ้าหลาย
กลับมาเด้อ เจ้าไปอยู่ไส
อิหล่าคำแพงคนฮู้ผู้ลาถิ่น
ขั่นเจ้าได้ยินเสียงอ้ายเอิ้น
ให้เจ้าคืนคอน
กลับมาเด้อ อิหล่าขวัญอ่อน
แม่นเจ้าลี้ซ่อนบ่อนอยู่เฮือนไผ
ฝากสายลมพัดไป บอกเจ้าว่า
มาเด้อ ขวัญเอ้ย
ห่างไกลล้ำก้ำฟากซ้นฟ้า
คิดพ้อมาน้ำตาใหลหย่าว
คึดฮอดเด้คนเคยจาเว้า นำเจ้าหลาย
กลับมาเด้อ เจ้าไปอยู่ไส
อิหล่าคำแพงคนฮู้ผู้ลาถิ่น
คั้นเจ้าได้ยินเสียงอ้ายเอิ้น
ให้เจ้าคืนคอน
กลับมาเด้อ อิหล่าขวัญอ่อน
แม่นเจ้าลี้ซ่อนบ่อนอยู่เฮือนไผ
ฝากสาย ลมพัดไปบอกเจ้าว่า
มาเด้อ ขวัญเอ้ย
ขวัญเจ้าลี้อยู่ไห่ ให้เจ้าไลคืนโค่ง
ขวัญเจ้าลี้อยู่ดง ให้โงโค้งดอกคืนมา
แม่นอยู่ผีดอกป่าช้า ให้คืนมา
ในมื้อนี้ หนอวันนี้